|
موسیقی ملی ایران
گذری بر موسیقی فاخر ایرانی و دماوند موسیقی ایران استاد محمدرضا شجریان
| ||
|
لینک دوستان
|
«همایون خرم» استاد موسیقی ایرانی درگذشت
«همایون خرم» خالق نغمه‌های ماندگار «تو ای پری کجایی» و «امشب در سر شوری دارم» شب گذشته دار فانی را وداع گفت. این نوازنده پیشکسوت ویلن یکی از اعضای شورای عالی خانه موسیقی ایران بود که در سن 82 سالگی در بیمارستان «دی» دار فانی را وداع گفت. از آنجا که مادرش از شیفتگان موسیقی اصیل ایرانی بود و از بین مقام‌های موسیقی ایرانی، به دستگاه همایون علاقه‌ای وافر داشت، نام «همایون» را برای فرزند خود انتخاب کرد. وی در سن نوجوانی به مکتب استاد صبا راه یافت و چند سال بعد به عنوان نوازندهٔ 14 ساله، در رادیو به تنهایی به اجرا پرداخت. بعدها در بسیاری از برنامه‌های موسیقی رادیو، خصوصاً در برنامه گلها، به عنوان آهنگساز، سولیست ویولن و رهبر ارکستر آثاری ارزشمند ارائه داد. وی همچنین تحصیلات دانشگاهی خود را در رشته مهندسی برق ادامه داد. استاد همایون خرم دارای درجه 1 هنری (معادل مدرک دکترا) از شورای ارزشیابی هنرمندان کشور بود. عضویت در شورای عالی موسیقی رادیو، رهبری ارکستر سازهای ملی، استاد دانشکده موسیقی ملی، آهنگساز در برنامه‌های موسیقی ایرانی و برنامه گلها، رهبری ارکستر از مهمترین فعالیت‌های هنری وی بوده است. آهنگسازی آلبوم «تنها ماندم» با صدای «محمد اصفهانی» و آهنگسازی آلبوم «رسوای زمانه» با صدای «علی رضا قربانی» از آثار ماندگار همایون خرم است. آقای خرم! باز چه شوری در سر داشتی که اینقدر بی‌مهابا، یکدفعه، آن‌هم نیمه شب...به اوج آسمان رفتی و از این عالم دور شدی...معلوم نیست چه رازی با ستارگان داشتی که از شادی پرگرفتی و به رسم فلک سرود هستی خواندی و در بر حور و ملک ماندی. راستش را بخواهی اول، خبر سفرت را باور نکردیم؛ همین دو ساعت پیش بود که شماره تلفن همان خانه‌ی باصفایت در ولیعصر را گرفتم. اما تلفنت رفت روی پیغام‌گیر... صدای خودت بود:«سلام. لطفا بعد از شنیدن صدای بوق با ذکرنام، پیغام و یا فکس خود را ارسال کنید.»بوق زد اما به رسم همیشه بعد از اینکه پیغام گذاشتیم، بلافاصله گوشی را برنداشتی و با همان روی خوش که همیشه با خبرنگاران داشتی، سلام و احوال‌پرسی کنی.این‌بار برای تو است. آخر «شبی که آواز نی تو شنیدم، چو آهوی تشنه پی تو دویدم، دوان دوان تا لب چشمه رسیدم، نشانه‌ای از نی و نغمه ندیدم، تو ای پری کجایی که رخ نمی‌نمایی؟»آخرین‌بار به مناسبت سالروز تولدت با هم صحبت کردیم؛ بله! 9 تیر بود؛ یادت می‌آید چه گفتی؟ قولی دادی که فرصت وفا به آن نیافتیی. «من به این نسل اخیر خیلی وابسته‌ام و احساس می‌کنم کار را باید برای شما جوانان ارائه دهم و بتوانم برای شما هم خاطره بسازم. آخر شما جوانان به خودی خود نسبت به آهنگ‌ها ابراز احساسات می‌کنید.» قرار بود نسل ما را هم با نوای ویلن پر از خاطره‌های جاودانه کنی، پس چه شد؟همایون خرم عزیز شاید تو امروز آرام و بی‌صدا در بیمارستان «دی» تهران پر کشیدی اما همه ما خیلی خوب می‌دانیم که ستارگان را خاموشی نیست.
همایون خرّم و مرضیه – تصنیف اشک من هویدا شد همایون خرّم و هایده – تصنیف راز دل اجرای زنده بانو الهه و ارکستر مرتضی حنانه – رسوای زمانه همایون خرّم و مرضیه – تصنیف طاقتم ده دو نوازی سنتور و ویلون دشتی – همایون خرم و فضل اله توکّل
نظرات شما عزیزان: برچسب‌ها: [ شنبه 30 دی 1391برچسب:استاد همایون خرم, بانو مرضیه, هایده, الهه, مرتضی حنانه, دو نوازی, ویلون, فضل اله توکل, ] [ 7:51 ] [ علی بیات ]
|
درباره وبلاگ  بگذار تا مقابل روی تو بــــــگذريم دزديده در شمايل خوب تو بنگريم شوق است در جدايی و جوراست در نظر هــم جـور به که طـاقت شـوقت نــــياوريم ----------------------------------------------- نام : علـی نام خانوادگی: بیـات ساز مورد علاقه : تـار آواز مورد علاقه :ابوعطا ----------------------------------------------- یاری انـدر کس نمی بـینم یـاران را چه شد؟ دوستی کی آخر آمد؟ دوستداران را چه شد؟ آب حیوان تیره گون شد خضر فرخ پی کجاست؟ خون چکید از شـاخ گل، ابـر بـهاران را چه شد؟ کـس نـمی گویـد کـه یـاری داشـت حـق دوسـتی حق شناسان را چه حال افتاد، یاران را چه شد؟ لعـلی از کـان مـروت بـرنـیامد، سـال هـاست تابش خورشید و سعی باد و باران را چه شد؟ شهر یاران بود و خـاک مـهربانان این دیـار مهربانی کی سر آمد؟ شهریاران را چه شد؟ گوی توفـیق و کـرامت در مـیان افـکـنـده¬اند کس به مـیدان در نیامد، سواران را چه شد؟ صد هزاران گل شکفت و بانگ مرغی برنخاست عـندلیـبان را چه پـیـش آمـد؟ هَـزاران را چه شـد؟ زهره سازی خوش نمی سازد، مگر عودش بسوخت؟ کــس نـدارد ذوق مــستـی، مـیگـسـاران را چـه شــد؟ حافـظ! اسرار الـهی کـس نـمی دانــد خــمــوش از که می پرسی که دور روزگاران را چه شد؟ |
تبادل
لینک هوشمند
